می‌گویم راجع به چه چیزی صحبت می‌کنید. از هیجانش کاسته می‌شود. می‌گوید دارند بخشی از سیاه‌کوه در کلاردشت را تخریب می‌کنند تا خانه بسازند. بعد هم تأکید می‌کند از قول او چیزی ننویسم تا برایش دردسر نشود. به او اطمینان می‌دهم تا خاطرش جمع باشد.
بخشی از زیباترین چشم‌انداز طبیعت کلاردشت واقع در منطقه «حسنکیف» و «ولبال» معروف به گرگ سیاه‌کوه از سوی سازمان مسکن و شهرسازی استان مازندران برای ساخت 700 واحد مسکونی به تعاونی مسکن فرهنگیان واگذار شده است.
این همه ماجراست، یعنی قرار است این تپه سنگی چسبیده به کلاردشت تخریب شود تا 700 واحد مسکونی بنا شود با این تفاوت که این بار این تخریب با مجوز مسکن و شهرسازی صورت می‌گیرد. این اقدام اعتراض شدید جمعی از شهروندان و برخی مسئولان کلاردشت را در پی داشته است تا آنجا که شکوائیه‌ای به دفتر مقامات ارشد کشوری ارسال نموده‌اند. با این امید که مسئولان مانع از تخریب طبیعت کلاردشت شوند. نکته دیگر اینکه کلاردشتی‌ها، پیش از آن که مسئولان به فریادشان برسند با حضور در اراضی واگذار شده و ایستادن جلوی 200 کامیون و کمپرسوری که برای تخریب آورده بودند، مانع از ادامه کار شدند.
مردم می‌گویند، این تپه قرار بوده تبدیل به پارک سنگی شود نه واحدهای مسکونی. مردم می‌گویند چرا باید سیاه‌کوه که نقشی انکار‌ناپذیر در تلطیف هوا دارد این چنین دستخوش ساخت و ساز شود. مردم می‌گویند این تپه چسبیده به شهر کلاردشت باید به یک منطقه توریستی تبدیل شود تا چرخ معیشت برخی از ساکنان منطقه را به حرکت در آورد و مردم می‌گویند شورا زمین معوض دارد و می‌توانند زمین معوض به فرهنگیان بدهند تا دست از سر این منطقه که هنوز قربانی نشده بردارند. مردم می‌گویند چرا باید کلاردشت فدای تصمیمات اشتباه برخی مسئولان محلی شود که به همه چیز فکر می‌کنند به‌جز مردم کلاردشت.
ماجرا چیست؟
مسأله بسیار ساده است، 72 هزار متر از سیاه کوه (دو تپه سنگی چسبیده به هم و متصل به کلاردشت) که پیش از این جزو اراضی ملی و تحت پوشش منابع طبیعی بوده است به دلیل آن که در محدوده قانونی شهر کلاردشت قرار گرفته بر اساس ماده 10 قانون زمین شهری و ماده 20 آیین‌نامه اجرایی به سازمان مسکن و شهرسازی منتقل می‌شود تا این سازمان آن را در اختیار شهرداری و به طور کلی به کارهای عام‌المنفعه اختصاص دهد.
اما در این میان کارگروه‌های استانداری مازندران، کاربری این اراضی را مسکونی اعلام می‌کند و بعد هم به تعاونی مسکن فرهنگیان واگذار می‌شود. در حالی که بررسی‌ها نشان می‌دهد که حدود 500میلیون تومان فقط هزینه جاده‌ای است که دسترسی این تپه را به کلاردشت امکان‌پذیر می‌سازد. ضمن آن که به دلیل نوع زمین، فاضلاب واحدهای مسکونی این منطقه با مشکل مواجه خواهد شد مگر آن که بخواهند این فاضلاب‌ها را در رودخانه، «سرد آبرود» رها کنند.
کلاردشت اینک قطعه قطعه شده، بخش عظیمی از آن را آزاد راه شمال در اختیار گرفته است. همچنان که در بخشی از این منطقه که زمانی به راستی از آن به عنوان بهشت ایران یاد می‌شد شرکتی برای بهره‌برداری از معدن سنگ با دینامیت و تی ان تی به جان علم‌کوه افتاده و آن را تخریب کرده است، در این مورد هم البته خود مردم با اعتراض توانسته‌اند مانع از ادامه کار و تعطیلی شرکت بهره‌بردار شوند. واقعاً مسئولان استان چه می‌کنند؟
تجربه زورآباد در کلاردشت تکرار می‌شود
کلاردشتی‌ها می‌گویند مسئولان نمی‌بینند که زورآباد کرج تا چه اندازه مشکل‌ساز شده است. آنچه امروز در کلاردشت در حال وقوع است در واقع ساخت زورآباد دیگری است با این تفاوت که اینجا با مجوز قانونی، زورآباد دیگری برپا می‌شود. آخر مگر نه این است که 21هکتار از این اراضی سنگلاخی سیاه کوه برای احداث پارک سنگی به طور قطعی به شهرداری واگذار شده و واگذاری 54هکتار دیگر نیز برای احداث همین پارک در دست بررسی است، پس چگونه ناگهان 2/7 هکتار به فرهنگیان واگذار می‌شود.
فرهنگیان صد البته قشر زحمتکشی هستند که باید از رفاه اجتماعی و به ویژه از مسکن برخوردار شوند اما چرا باید این رفاه به قیمت تخریب بخشی از طبیعت اثرگذار کلاردشت تمام شود. آیا مسئولان نمی‌توانند زمینی را به این امر اختصاص دهند که حداقل جاده‌کشی آن این همه هزینه‌بر نباشد. فرهنگیان باید صاحب‌خانه شوند اما نه در اراضی‌ای که باعث اعتراض جمعی دیگر از شهروندان باشد.همه شهروندانی که با خبرنگار همشهری صحبت کرده‌اند بر این نکته تأکید می‌کنند که باید حق فرهنگیان ادا شود. باید به آنها زمین واگذار شود اما نه بخشی از سیاه‌کوه که نقش حیاتی در تلطیف هوای کلاردشت دارد؛ منطقه‌ای که می‌تواند تبدیل به یک فضای توریستی در آمدزا شود.
سازمان مسکن و شهرسازی
مهندس فیروز اعظم‌پور، رئیس اداره منابع طبیعی کلاردشت می‌گوید: به موجب ماده 10 قانون زمین شهری و ماده 20 آیین‌نامه اجرایی، اراضی مورد نظر که در محدوده قانونی شهر کلاردشت قرار دارد به سازمان مسکن و شهرسازی واگذار شده، بر این اساس تغییر کاربردی آن، موضوعی است که باید سازمان مذکور پاسخگوی آن باشد.
اعظم پور با اشاره به این که، این اراضی برای احداث پارک سنگی واگذار شده بود نه برای ساخت و ساز واحدهای مسکونی می‌افزاید: از نظر قانون، اراضی مربوط به منابع طبیعی که در محدوده شهر واقع شده باشد، اسناد آن به وزارت مسکن و شهرسازی منتقل می‌شود. از این رو، 70 هکتار اراضی متعلق به منابع طبیعی در محدوده شهر کلاردشت از ید منابع طبیعی خارج و تحویل سازمان مسکن و شهرسازی استان مازندران شد. اما این سازمان، 7 هکتار از این اراضی را به تعاونی مسکن فرهنگیان فروخت؛ اقدامی که باعث اعتراض مردم کلاردشت شد به طوری که با حضور در محل مانع از عملیات اجرایی مربوط به ساخت و ساز شدند.
وی ضمن انتقاد شدید از عملکرد سازمان مسکن و شهرسازی در فروش این اراضی به تعاونی مسکن فرهنگیان خاطر نشان می‌سازد: منابع طبیعی صددر صد با این شیوه عملکرد مخالف است، چرا که ما معتقدیم باید این اراضی حفظ و حراست می‌شد و همانطور که پیش‌بینی شده بود انتظار داشتیم سازمان مسکن و شهرسازی این اراضی را در اختیار شهرداری قرار دهد تا در آنجا پارک احداث شود و به فضایی تبدیل شود که عام‌المنفعه باشد.
اما مردم شاکی هستند و متأسفانه برخی براین تصورند که منابع طبیعی در این میان مقصر است. در حالی که ما از مخالفان این شیوه واگذاری هستیم؛ اما کاری از دست ما ساخته نیست، جز این که صبر کنیم تا ببینیم مسئولان چه تصمیمی برای رفع این مشکل می‌گیرند.
